Vanmorgen (11 april 2018) had ik er weer last van, ik twijfelde over het schrijven van een blog. Moet ik deze nu plaatsen? Of niet? Het lag natuurlijk ook aan het onderwerp, dat bij mij nogal gevoelig ligt. Inmiddels had ik de blog al klaar, maar mijn twijfels waren er nog. Ik besprak het in een appgroep en kreeg er een aantal reacties op. Die uiteraard goed bedoeld waren en niks mis mee was. Maar bij mij ging het mis. Paniek!
Paniek!
Ik raakte enorm in paniek, moest huilen en wilde eigenlijk wat onredelijks schrijven. In plaatst daarvan besloot ik een vriendin te bellen en deed mijn verhaal. Dat gaf rust en de paniek was weg. Daarna kletste ik nog wat met mijn vriendin. En toen was het wel weer goed. Dit kost mij enorm veel energie. Ik baal als een stekker dat ik in paniek raak om dingen waar dat helemaal niet voor nodig is. Het voelt voor mij als een soort kortsluiting aan, waarom en hoe het gebeurt, geen idee Ik denk dat het met de emotieregulatie te maken heeft.
Emotieregulatie is de manier waarop je hersenen je emoties onder controle houden. Mensen met cerebrale parese, NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel) of een andere vorm van hersenletsel, kunnen hier moeite mee hebben.
Inmiddels ben ik heel moe, want zomaar in paniek raken kost een hoop energie. Toch wil ik graag erbij stil staan omdat dit voor mij nogal heftig is.
Hoe komt het?
Hoe het precies ontstaat, weet ik niet. Ik denk dat hoe je je voelt op zo’n moment ook kan bij dragen aan zo’n aanval van paniek. Ik was namelijk in gedachten bezig met het wetsvoorstel en alle ophef over Facebook. Mijn tijdlijnen op Twitter en Facebook staan er namelijk vol mee. Het gaf me een overprikkeld gevoel. Daarnaast had ik ook kort geslapen vannacht, waardoor ik niet helemaal uitgerust was. Dit leidt er toe dat ik maar moeilijk mijn emoties onder controle houd en dus in paniek kan raken, boos kan worden, maar ook verdrietig en dat zomaar ineens. Ook blijf ik langer in emoties hangen. Ik denk ook niet dat je het kunt voorkomen, maar je kunt er wel mee leren omgaan. Inmiddels herken ik wel de situaties, waarin ik mijn emoties niet meer onder controle kan houden, ik kan ze alleen niet vermijden omdat ze onverwacht komen. Je kunt er ook therapie voor volgen om beter met je emotieregulatie leren om te gaan, maar weg gaat het niet.
Je kunt het niet voorkomen, maar je kunt er wel mee leren omgaan.
Wat ik doe als ik mijn emoties niet meer in de hand heb.
Ik heb tijdens mijn revalidatie en later bij de psycholoog geleerd om hier mee om te gaan. Dit werkt voor mij, voor jou werkt misschien weer iets anders. Kun je niks met mijn tips, of heb je hulp nodig, dan raad ik je aan om dit te bespreken met je huisarts, revalidatiearts of psycholoog.
Afstand nemen
Neem afstand van de situatie, reageer even niet meer op What’s App, ga even weg van sociale media of verlaat de ruimte waar je nu bent. Als ik dat niet doe, zeg of doe ik iets onredelijks, wat ik eigenlijk helemaal niet wil. En maak ik het dus erger. Dat wil je niet. Neem afstand.
Praat met iemand
Ik merk altijd dat ik er even met iemand over moet praten, zoals mijn moeder, vriend of een vriendin. Ik bel dan vaak even. Appen of mailen werkt niet voor mij. Natuurlijk kan dit ook iemand anders zijn zo lang deze persoon jou goed kent. Ik word hier rustig van en kan mijn verhaal kwijt. De ander heeft een neutrale kijk op de situatie, waardoor je de dingen weer wat meer in perspectief gaat zien. Soms helpt me het ook om de dingen van me af te schrijven hier op mijn blog, maar ik probeer het wel zo te schrijven, dat een ander er iets mee kan.
Slapen
Ik ben heel moe, als ik mijn emoties niet onder controle heb weten te houden, dus als ik met iemand heb gesproken, ga ik even slapen. Dit is helemaal belangrijk omdat mijn zoon ook genoeg prikkels te verwerken heeft gehad. Ik wil me niet op hem of mijn vriend afreageren. En daarnaast is de kans groot dat mijn zoon en ik ruzie krijgen en dat wil niemand. Dus zorg ik ervoor dat ik dan ben uitgerust.
Wandelen of fietsen
Fietsen vind ik ook heel fijn om mijn hoofd te legen. Even naar buiten in een andere omgeving zijn en de frisse lucht doen me goed. Wandelen kan natuurlijk ook, maar ik fiets liever. Mediteren of sporten kan natuurlijk ook.
Afleiding zoeken
Ga iets leuks doen, wat je ontspanning biedt. Netflix kijken, gamen, wat je maar leuk vindt en bijdraagt aan de rust in je hoofd.
Afsluiten
Als laatste vind ik mezelf afsluiten van mijn omgeving erg fijn. Dit doe ik door muziek te luisteren via mijn koptelefoon. Dan is het alleen ik en mijn muziek. Erg prettig vind ik dat.
Wat jij kunt doen, wanneer iemand zijn of haar emoties niet onder controle heeft
Wanneer iemand boos, verdrietig is of in paniek raakt. Neem hem of haar apart. Luister naar diegene stel hem of haar gerust, praat erover op een rustige neutrale toon. Als iemand ineens boos, verdrietig wordt in paniek raakt, of angstig reageert door mogelijk jouw toedoen, kan gebeuren. Wees je er van bewust dat jij niet de de oorzaak bent en dat het niet persé aan jou hoeft te liggen.
Wat doe jij als het jou te veel wordt?
Bron uitgelichte afbeelding (bovenaan): Pixabay.
