Het is nu een beetje veel revalidatie achter elkaar, maar ik heb nu best veel te vertellen en ik liep wat achter. Na deze week ben ik weer bij. En komen er weer andere artikelen tussen door. In week 7 had ik 3 afspraken verdeeld over 2 dagen. Ik had ergotherapie, Een gesprek met maatschappelijk werk en een gesprek met de psycholoog.
Dinsdag 14 februari
Op dinsdag vroor het nog, waardoor ik met de bus naar Zutphen ging en in de ochtend ging dit nog wel goed en vind ik het prettig om met de intercity naar Nijmegen te gaan.
In de middag was het hopeloos. Ik miste net de bus naar Brummen en ik moest daardoor een uur op mijn bus wachten, terwijl ik erg moe was van de therapie.
Ergotherapie
Bij ergotherapie bespraken we wanneer ik het beste de dingen kon doen, die ik graag wilde doen. Zo wil ik al heel lang Think and Grow Rich van Napoleon Hill uitlezen, maar ik kom er maar niet aan toe. We bespraken of het eventueel een optie was om deze dingen eventueel in de trein te doen. Er werd mij ook geadviseerd om al mijn activiteiten door de dag een in te plannen in mijn agenda, zodat ik er aan toe kom.
Ook hebben we teruggeblikt op het koken. Koken is best een ingewikkeld (maar leuk!) gedoe als je informatieverwerking traag is. Het is namelijk een combinatie van goed plannen en het gebruiken van tijdsdrukstrategieen. Daarom moet ik eerst alles goed voorbereiden als ik ga koken. Bij het koken van de pasta ging het hier dus mis. Toen ik de pasta moest afgieten, had ik dikke stress omdat ik niet op de pastasaus kon letten. De ergotherapeut heeft me geadviseerd om eerst de pasta te koken en daarna de saus, dan hoef ik niet op twee dingen tegelijk te letten. De pasta blijft toch wel warm.
Maatschappelijk werk
Tijdens dit gesprek hebben we het gehad over assertieve communicatie, wat ik dus moet leren. Ik moet oefenen met de Ik- boodschap. (Bijvoorbeeld: Ik vind het niet fijn want ik word er moe van). Dit moet ik doen in een omgeving waarin ik me veilig voel. Daarnaast moet de verwachtingen die ik van mezelf en van anderen heb naar beneden bijstellen.
Woensdag 15 februari
Ik had een afspraak met de psycholoog. Vandaag spraken we af op de afdeling waar de revalidatie zit. Een doel van de de gesprekken bij de psycholoog is dat ik helder moet krijgen hoeveel energie het heeft gekost om jarenlang mijn trage informatie verwerking te compenseren door heel hard te werken. Dat doe ik nu ook wel, ik snap namelijk niet hoe en waarom ik het vorig jaar heb uitgehouden met alle dingen die ik deed. Dat vond de psycholoog heel fijn om te horen.
Even een klein voorbeeldje van wat er mis kan gaan: Thuis, bij het schrijven van deze blog ging het mis, ik zag een artikel op Blogtrommel.com over The most dangerous writing app. Ik wilde het eens proberen omdat ik vaak nogal snel ben afgeleid tijdens het schrijven. Het werkte totaal niet. M’n hersens kunnen al die informatie wat ik wil schrijven en hoe ik dat op wil schrijven niet goed verwerken. Het kostte zoveel energie, dat ik echt even moest slapen.
Daarnaast moet ik oefenen met relaxed te laat komen en daarbij assertieve communicatie te gebruiken. Al dat gestress hierom, kost mij een hoop energie.
Opschrijven
Sinds deze week ben ik begonnen met de dingen tijdens gesprekken op te gaan schrijven in mijn Correctbook. Dat vond de psycholoog erg goed, want dan kan ik het later teruglezen en de dingen die zijn gezegd beter onthouden. Ze zei dat het een goed voorbeeld is van assertiviteit om aan te geven dat ik even tijd nodig heb om dingen op te schrijven. Ook dit is een tijdsdrukstrategie: De tijd nemen om de vertraging te compenseren.
Op de terugweg naar huis heb ik even in de nieuwe sprinter van de NS gezeten. At wilde ik al sinds hij in dienst is gekomen. Wat is dat een fijne en goed toegankelijke trein!
