Vorige week was de documentaire Sexual healing op tv te zien. Het is gemaakt door Elsbeth Fraanje en we zien het verhaal van Evelien Spreitzer. Evelien heeft cerebrale parese en heeft maar weinig goede ervaringen op het gebied van seksualiteit. In deze documentaire gaat ze opzoek naar intimiteit en seksualiteit.
Taboe op seksualiteit en intimiteit
Er ligt nog steeds een groot taboe op seks en intimiteit als je een handicap hebt. Er is maar weinig bekend over het hebben van seks als je een handicap hebt. Ook wordt er niet echt over gepraat, mensen met een zichtbare handicap worden over het algemeen ook niet echt gezien als “aantrekkelijk”, volgens de norm, wat eigenlijk heel oppervlakkig is omdat aantrekkelijkheid meer is dan het uiterlijk van iemand is. Terwijl wanneer je een handicap hebt, ook behoefte hebt aan liefde, seksualiteit en intimiteit. Er is ook weinig aandacht voor het jezelf zien als een aantrekkelijk persoon als je een handicap hebt. Als je een beperking hebt wordt er vooral gekeken naar wat praktisch is, niet naar schoonheid of naar wat mooi en vrouwelijk is. Terwijl je wel jezelf fijn, mooi moet voelen en van jezelf moet houden lijkt mij voor fijne seksuele ervaringen.
Persoonlijk vind ik dit ook een lastig onderwerp om te bespreken op mijn blog. Het is tenslotte ook iets wat een behoorlijk privé en gevoelig onderwerp is. En voor mij is het ook weer heel anders dan voor Evelien. Doordat er zo’n taboe op seksualiteit ligt vind ik het heel mooi en hard nodig, dat deze documentaire is gemaakt.
Documentaire Sexual healing
Elsbeth Fraanje maakte samen met haar team in vier jaar tijd een prachtige documentaire over de zoektocht van Evelien naar seksualiteit. Je wordt als kijker echt meegenomen in de tocht opzoek naar fijne seksuele ervaringen. Ik vind het heel moedig, dat Evelien echt alles laat zien.
Evelien heeft van kleinsaf aan altijd veel hulp nodig gehad, waardoor ze niet in de gelegenheid is geweest om haar eigen lichaam te ontdekken op een intieme manier. Aanraking is voor haar altijd heel functioneel geweest, zoals ze dat zelf zegt.
Vervolgens raakt ze met haar PGB’er in gesprek over intimiteit. Samen kopen ze lingerie en bekijken ze seksspeeltjes. Wat ik een prachtig moment vind in de documentaire, is wanneer Evelien een paar beha’s past en zich realiseert dat ze zich vrouwelijk voelt. Dat doet wat met je. Haar hele uitstraling veranderde, heel mooi om te zien.
Experimenteren met seksualiteit
We zien Evelien, experimenteren met seks en seksspeeltjes. Toen ik dat zag, was ik me heel erg bewust van hoe privé dit moment eigenlijk is. Ik heb hier echt respect voor dat ze dit laat zien. Mooi om te zien hoe haar kijk op haar eigen lichaam verandert tijdens de documentaire, maar ook wat het met haar doet als ze weer in haar karkas zakken (zoals Evelien dat zelf zegt), een persoon met een handicap die afhankelijk is van de hulp van anderen.
We zien dat Evelien informeert naar ervaringen met seks met een sekswerker. Dat doet ze bij een bureau die dat regelt, bij andere mensen die ervaringen hebben met een sekswerker en bij een sekswerker zelf. En heeft ze het haar eerste fijne seksuele ervaring.
Evelien ontdekt ook dat ze meer is dan een persoon met een handicap, ze is ook een vrouw, met gevoelens, die er ook mogen zijn.
Sekszorg en sekswerk voor intimiteit
De documentaire legt echt prachtig de zoektocht en de ontdekkingen van Evelien vast. Ik vind het heel bijzonder om te zien. En het is ook hard nodig dat deze documentaire wordt gezien om seks in intimiteit als je een handicap hebt uit de taboesfeer te halen. Ik vind het ook goed dat er aandacht is besteed aan sekszorg en sekwerk, wat heel anders is dan wat we normaalgesproken zouden denken. Het gaat om veel meer dan seks, het gaat vooral om intimiteit ervaren en dat die gevoelens er mogen zijn. Ik vind het echt een aanrader en ik heb echt heel veel respect voor Evelien, op de manier waarop ze zich blootgeeft.
Wil je de documentaire ook zien? Kijk de documentaire Sexual Healing hier terug.
Photo by Womanizer Toys on Unsplash
Zeer moedig om dit onderwerp, dat inderdaad nog steeds in een taboesfeer zit, hier toch aan te snijden. Leuk dat je de link naar de documentaire ook hebt toegevoegd, ik had hem dus niet gezien op TV.
Nog een hele fijne dag gewenst en groetjes…
Dit is maar een peulenschil vergeleken met wat Evelien heeft gedaan! Die is moedig, die verdient de credits. Bekijk de documentaire maar. 🙂
Dankjewel lief Rosita en wat jij schrijft is bepaald geen peulenschil ! Jij geeft mensen bijna een dagelijks inkijk net zo bijzonder en belangrijk want er moet nog een heleboel veranderen voordat de wereld aan inclusiviteit doet en daar werken wij op deze manier samen aan en je kunt het niet alleen de wereld veranderen dus blij met deze blog dankjewel ❤️
Dankjewel Evelien! Dat heb je mooi gezegd, zo zie ik het ook. Samenwerken om de wereld een stuk inclusiever te maken. Bedankt voor de mooie inkijk in jouw leven en gedachten. Liefs!