Afgelopen weekend, 9 -10-11 december, heeft het flink gesneeuwd. Vanwege de sneeuw, kon ik niet zelfstandig mijn huis uit. Opzich zou ik wel met de fiets kunnen, deze valt toch niet om, maar mijn remmen zijn meestal bevroren. Dus dat lukt ook niet.
Sinds zaterdag ben ik eigenlijk alleen maar thuis geweest. Zondag hebben we even boodschappen gedaan met de auto. Maandag heb ik fysiotherapie afgezegd, want met een fiets de niet kan remmen en al die sneeuw is het niet te doen. Later die dag werd code rood afgekondigd. Mijn zoon kwam zelfs eerder thuis van school, zodat alle kinderen op tijd thuis konden komen. En dinsdag waren we even weg, met de auto, maar toen waren de grootste problemen met de sneeuw gelukkig weer voorbij
Sneeuw
Omdat het weer zondag en maandag zo slecht was, werd zondag code oranje afgegeven en maandag code rood. Ook de NS, vliegtuigmaatschappijen en alle busbedrijven pasten de dienstregeling hierop aan. Ook ging tegelijkertijd de nieuwe dienstregeling in. Dat verliep niet geheel vlekkeloos aangezien er veel mensen zijn gestrand. Men sliep zelfs op veldbedden in de vertrekhal op Schiphol.
Aan de andere kant bewonderingswaardig hoeveel mensen van de politie, brandweer, NS, Arriva, Syntus, Prorail, Rijkswaterstaat, ambulance, gemeentes enz. hun werk deden om zoveel mogelijk mensen te helpen en thuis te krijgen.
Thuiszitten
Zoals ik al schreef: met dit weer kan ik niet in mijn eentje naar buiten. Door mijn beperking is mijn evenwicht minder goed, hierdoor is er een grotere kans dat ik val. Van het weekend wilde ik even iets weggooien in de kliko in de tuin. Ik hoefde maar een stap te zetten, maar ik gleed bijna uit.
Gisteren, woensdag 13 december, moest ik naar Zutphen voor de assertiviteitstraining. Omdat het een belangrijke afspraak was, wilde ik er graag naar toe. Ik was dus behoorlijk druk met uitzoeken hoe ik er moest komen. Vanwege de aangepaste en nieuwe dienstregeling, die NS had ingevoerd, ontbrak de informatie die ik nodig had, namelijk het type trein, zodat ik wist of ik mijn fiets mee kon nemen.
Als ik mijn fiets niet kon meenemen, was het jammer, maar ik kon dan nog de bus nemen in Zutphen. Alleen nu speelt mee dat het buiten nog glad kan zijn, waardoor dat ook lastig is. Dit alles bij elkaar veroorzaakte zoveel stress, dat ik uiteindelijk in overleg heb besloten om thuis te blijven.
Gelukkig heb ik thuis nog genoeg te doen, zoals het huishouden, zorgen voor mijn gezin, werken aan mijn blog, boeken lezen enz. Dus ik hoef me niet te vervelen. Wel merk ik dat ik door alle stress gewoon erg moe ben.
Frustrerend
Ik vind het ook frustrerend dat ik niet gewoon even de deur uit kan. Al is het maar om mooie foto’s te maken van de sneeuw. En met mij zijn er nog zoveel anderen, die niet zomaar even naar buiten kunnen vanwege de sneeuw. Maar ja hier is niks aan te doen. Sneeuw en gladheid is overmacht. Ik hoop dat de sneeuw en gladheid gauw weer weg zijn. Ondertussen ga ik maar eens genieten van lekkere warme drankjes en de warmte in huis.
Wat heb jij afgelopen weekend gedaan, toen het zo sneeuwde?
Rosita,
Ik heb rubberen schoenen met speciale noppen zodat je niet uit kan glijden in de sneeuw. Ik moest afgelopen week echt de deur uit voor belangrijke afspraken. Heb de rubberen schoenen aangetrokken en ik ben niet gevallen. Terwijl ik een heel slecht evenwicht heb.
Handig! Ik zat me net te bedenken dat mijn schoenen hun langste tijd wel hebben gehad. Er zat best een profiel onder, maar het is helemaal versleten.
Ik heb afgelopen zaterdag anderhalf uur in het winkelcentrum buiten voor de supermarkt gestaan, om flyers uit te delen voor de kerk. Iedereen is deze kerst welkom in alle kerken van huizen, ongeacht of je geloving bent of niet.
Op zondag ben ik naar de Rooms-Katholieke Thomaskerk geweest om de mis bij te wonen en aansluitend daar koffie te drinken en ik heb met diverse kerkgenoten gesproken. Twee mensen namen afscheid, omdat ze gaan verhuizen naar een klooster (niet in hetzelfde klooster), hun werkzaam leven is voorbij. Er gaat goed voor ze gezorgt worden.
Wat leuk Anja en wat een mooi initiatief. Dat mensen in deze tijd nog naar het klooster gaan vind ik heel bijzonder om te lezen.