Een eigenschap van mij is dat ik eerlijk ben. Ik heb een enorm rechtvaardigheidsgevoel en kan niet goed tegen onrecht. Wanneer ik in bepaalde situaties kom of bepaalde dingen zie, vraag ik me regelmatig af: Waarom, doe je dit? Wat maakt dat je bepaalde dingen, zegt, doet of denkt? In deze blog een aantal dingen waarbij ik me dat dus afvraag:
Waarom belanden sommige mensen in de slachtofferrol?
Laatst las ik ergens iets van iemand, die zich een digibeet noemde. Ik vraag me af, waarom noemt ze zichzelf zo? Ze heeft een blog en maakt gebruik van sociale media. Dan ben je toch geen digibeet? Ook al zijn sommige dingen misschien lastig, maar dat maakt je echt geen digibeet. Ik vind het zo zonde en waarschijnlijk is ze zichzelf hier misschien helemaal niet van bewust.
Als je jezelf zo naar beneden haalt en jezelf neerzet als minder goed, gaan anderen jou ook zo zien. Het heeft een negatief effect op hoe je overkomt op anderen. Maak van jezelf geen slachtoffer, Ik ben zo, dus ik kan het niet of ik kan er niks aan doen. Je kunt meer dan je denkt.
Als je in de slachtofferrol zit, vind je het lastig om je verantwoordelijkheid te nemen in een bepaalde situatie. En verantwoordelijkheid nemen lijkt heel makkelijk, maar als je niet weet hoe en waar je moet beginnen, da kan dat erg lastig zijn.
Waarom is er zoveel meer negativiteit dan positiviteit?
Soms moet ik even afstand nemen van sociale media. Gewoon omdat er dan zoveel negatieve berichten in staan over van alles wat niet er niet goed is. En daar wordt ik naar van merk ik. Vandaar dat ik me ook meer op andere dingen wil richten. Het is zo makkelijk om negatieve berichten te plaatsen en te laten zien wat er niet goed gaat. Ik betrapte mezelf er ook op toen ik bezig was met #deweekvanRosita. Ik ben daar toen voor mezelf op gaan letten.
Klagen om niets en oordelen over situaties waar je niet bij was is zo makkelijk. Terwijl het de situatie er niet beter op maakt. Ik heb mijn lesje wel geleerd rondom de situatie met Maan en Frank Dane bij 538. Ook ik had daar een oordeel over, terwijl ik niet wist hoe Maan er in stond. Sindsdien denk ik wel 2 keer na voor ik mijn mening uit.
Of die oproepen om te stoppen met Facebook of je ING rekening op te zeggen omdat beiden nogal slecht bezig zijn. En dan de ophef om haattweets over Prinses Amalia. Hoe verkeerd die haattweets ook zijn: Alles wat je aandacht geeft groeit. En zo gaat er dus meer aandacht uit naar negatieve dingen in plaats van de positieve dingen.
Waarom kopiëren bloggers van andere bloggers?
Een van de eerste dingen die ik leerde toen ik begon met bloggen: “Gij zult niet kopiëren.”
Ik heb laatst meegemaakt dat anderen een tekst van mijn blog hebben overgenomen zonder te vragen of dat mocht. Het ergste vond ik dat ze vervolgens tegen anderen zeiden, dat ze het ook over mochten nemen, zonder dat mij iets is gevraagd. (Die vonden dat dus best vervelend.) Gelukkig heb ik het goed kunnen oplossen met de mensen die hierbij betrokken waren.
Wat ik schrijf hier op mijn blog, (alle blogs, websites, kranten, tijdschriften, boeken. e.d.), valt namelijk onder auteursrecht. Ook beeldmateriaal mag je niet zonder toestemming overnemen. Als je een tekst of foto van mij wil overnemen, moet je dat eerst aan mij vragen.
Aan de andere kant: elke blog en blogger is anders. Je kunt je afvragen of het handig is om teksten over te nemen, het is geschreven voor mijn blog in mijn schrijfstijl. Dus dan klopt de informatie niet meer, want dat gaat niet op voor andere blogs. Achteraf heb hier eigenlijk best om kunnen lachen, dat mensen dus klakkeloos dingen kopiëren, terwijl de informatie niet klopt. Toch hoop ik dat het niet meer gebeurt.
Waarom, waarom, waarom zijn de bananen krom?
Soms snap ik het gewoon niet. Ik vroeg me laatst af, waarom wordt er steeds gevraagd of ik (kort en Jip en Janneke taal) de regels van Google aan mijn laars wil lappen. Dat ga ik dus niet doen. Ik houd me netjes aan de regels anders pakt het op den duur voor mij nadelig uit. Ik weet dat er mensen zijn die dat wel gewoon doen, maar dat moeten zij lekker zelf weten. Maar dan vraag ik me dan toch af: Waarom doe je dat?
Conclusie
Voor mij is mijn blog heel wat waard. Ondanks dat ik er geen geld mee verdien, werk ik er hard voor. En ik houd van duidelijkheid, dus ik houd me liever aan de regels. Verder probeer ik mezelf maar niet druk te maken om dit soort dingen en gewoon mijn eigen pad te volgen met mijn blog en in mijn leven.
Antwoorden op dit soort vragen zijn moeilijk te krijgen, iedereen is anders en bevindt zich in een andere situatie. Het beste wat ik kan doen is het los te laten. Wat anderen wel of niet doen, moeten zij lekker zelf weten. Ik heb daar geen last van, maar soms vraag je je gewoon eens af: Waarom?
