Gisteren was het eindevent van de Realisten Academie. Het was een geweldige middag. De resultaten van het project werden verteld, hoe het is om te werken met een arbeidsbeperking en er werd uitgelegd hoe het project is verlopen, wat er goed ging en waar de uitdagingen lagen. De danser Redo vertelde zijn inspirerende verhaal over dansen met zijn beperking en gaf een dansshow. Na afloop kregen we onze certificaten uitgereikt en was er een gezellige borrel. We hadden niet alleen vrienden en familie uitgenodigd, maar ook professionals, dat was erg leuk en interessant. En ik heb zelfs wat afspraken gemaakt en contacten gelegd. We hadden ook een hoek ingericht met voorwerpen, foto’s en filmpjes van de talenten van de realisten. Ik had een stapel visitekaartjes neergelegd en mijn laptop erbij gezet, zodat men mijn blog kon bekijken.
Laptop
Mijn talent is schrijven en bloggen. En ik vind het heel erg leuk om websites te maken. Dat eerste gaat heel goed en het tweede ben ik aan het leren. Ik kan al redelijk wat. Hiervoor gebruik ik mijn eigen laptop. Waar ik aardig mee vergroeid ben. Ik neem hem vaak mee, zodat ik tussendoor mailtjes kan beantwoorden, op mijn blog kan schrijven, reacties kan beantwoorden enz. Zo zit ik vaak met mijn laptop in de kantine van het zwembad, als mijn zoon zwemles heeft. Gisteren had ik hem ook mee naar Utrecht.
Ik heb een Asus Transformer Book Flip, een 2 in 1 laptop met een 13 inch scherm. Het is een hele fijne laptop, waar ik veel mee kan. Hij best krachtig en snel. Het toetsenbord kun je omklappen, zodat je hem als tablet kunt gebruiken. En Windows 10 past zich automatisch daarop aan. Het touchscreen is erg handig. Voor mij werkt het typen met een hand ook fijn omdat het toetsenbord wat kleiner is.
Lader vergeten
Ik ben vandaag een dag thuis. Dat betekent bijkomen van de drukke dagen, deze blog schrijven en wat andere dingen doen. Alles wat ik nodig heb staat op mijn laptop. Gisteren stond mijn laptop dus de hele tijd aan en na ruim 3 jaar redt hij het nog prima op een volle batterij. Ik had wel de lader erbij gepakt, maar uiteindelijk had ik die helemaal niet nodig. ’s Avonds zag ik pas dat de batterij bijna leeg was, maar ik kon nog wel wat kleine dingetjes doen. Dat heb ik gedaan.
Ik zag een bericht op Twitter voorbijkomen over een laptop en ik bedacht me dat ik die van mij nog moest opladen. Mijn lader was nergens te vinden en ik ben hem gisteren vergeten in Utrecht. Ik werd hier even heel erg zenuwachtig van? Want wat als niemand mijn lader vindt? Maar gelukkig is hij gevonden! Dat is een opluchting. Ik kan misschien of waarschijnlijk wel een vervangende lader kopen, bij een oudere laptop kan dat lastig zijn. Maar ik ben blij dat hij terecht is! Mijn vriend haalt hem op bij CNV Jongeren, als hij gaat werken.
Wat als ik ‘m niet meer had?
Het laat me wel nadenken over wat ik toch zou moeten zonder mijn laptop, als ie ooit kapot zou gaan. Ik heb wel een back-up van mijn laptop, maar die moet ik eigenlijk wel weer opnieuw maken. En in principe zou ik mijn back-up kunnen gebruiken, maar voor 1 a 2 dagen vind ik dat wat omslachtig.
Je kunt natuurlijk ook al je bestanden in the cloud opslaan, dat kan handig zijn, voor als er eventueel wat kapot gaat, maar eigenlijk doe ik dat niet. Ik sla alles op op mijn laptop en maak eens in de zoveel tijd een back-up.
Voordat ik deze laptop kocht, had ik een Sony laptop, ook een 13 inch, mijn favoriete schermformaat. Deze hield er na 3,5 jaar zomaar mee op. Repareren ging niet meer, het moederbord was kapot Gelukkig konden we de harde schijf eruit halen, dus mijn bestanden waren veilig. Toen kocht ik deze Asus dus. Deze vind ik nog fijner!
Mijn laptop wordt steeds belangrijker voor me, omdat het bloggen steeds serieuzer wordt. Ik word soms betaald om te schrijven en ik heb plannen om dat nog meer te doen. En wie weet ook iets met websites. Daar heb ik echter wel mijn laptop voor nodig.
De laptop van mijn vriend
Ik laat de andere dingen die ik nog moest doen even voor wat het is. Maar een blog schrijven kan ik wel op de laptop van mijn vriend. Een prachtige Asus Zenbook. (Al onze laptops en de tablet zijn van Asus.) Het inloggen op WordPress was wel even spannend, maar dat is gelukt! Het 15 inch scherm is lekker groot, maar het heeft een andere resolutie, waardoor alles piepklein is in tegenstelling tot mijn eigen laptop.
Het toetsenbord is echt hel groot met wat ik gewend ben. Ik typ nu ook veel langzamer (Ik maak heel veel fouten tussendoor). Met 5 vingers typen op zo’n groot toetsenbord is niet zo prettig, maar het gaat wel. De muis van mijn vriend is er een voor rechtshandigen, dus ik gebruik de muis van mijn zoon. Mijn eigen muis werkt via bluetooth, werkt goed met mijn eigen laptop, maar op deze moet ik hem opnieuw koppelen, daar heb ik nu weinig zin in.
Hoewel het allemaal niet ideaal is, gaat het prima. Een andere laptop is toch weer wennen. Daarom gebruik ik altijd het liefste gewoon die van mezelf. En je waardeert het pas als je het (tijdelijk) niet meer hebt.
Dit artikel bevat een of meerdere affiliate links. Voor meer informatie, lees de disclaimer.
