Op een dag als vandaag (dinsdag 12 juni) ben ik doodmoe. Ik heb gisteren te veel gedaan en ik stond op zonder energie. Ik ben bezig geweest met mijn cursus opmaaktaal voor websites, ik heb gelezen, de was gedaan, gelezen, een halve blog geschreven gekookt (wat enorm mislukt is, dus daarna alles schoongemaakt) en ’s avonds was ik aanwezig bij de fractievergadering.
Omdat ik teveel heb gedaan, had ik een heel raar onrustig gevoel in mijn linkerbeen. Een onrustig gevoel. Daardoor had ik weer een slechte nacht, waarin ik nauwelijks sliep.
Mijn dag zonder energie
Ik stond vanmorgen om 7:15 op. Mijn zoon moest naar school. Gelukkig was hij rustig en volgde hij zijn schema met picto’s gewoon zelf. Vorige week was dat wel anders toen ik zo moe was. Ik was toen zo moe, dat ik de fysio had afgezegd. Maar vandaag vond ik dat ik moest gaan vanwege de pijn in mijn rechterpols (spasme) en het onrustige gevoel in mijn linkerbeen. Dat onrustige gevoel kwam dus omdat ik mijn been heb overbelast. Mijn linkerbeen, vanwege mijn handicap wordt mijn linkerbeen zwaarder belast.
De dag begon dus met koffie en mijn zoon die gelukkig rustig was. De vaatwasser was aan geweest en deze heb ik geleegd, daarna heb ik me klaargemaakt om naar fysiotherapie te gaan. Vandaag heb ik een paar mailtjes verstuurd omdat het nodig was, ook wilde ik verder met mijn cursus. Dit heb ik gedaan, maar concentreren lukte niet echt.
Bezoek
Ondertussen kwam mijn schoonmoeder helpen met schoonmaken en ook mijn moeder en een vriendin van haar, kwamen even op bezoek. Dat zijn altijd wel de fijne dingen op een dag als deze waarop je zo moe bent. Mijn vriend moest gewoon werken. ’s Middags, wilde ik ook nog even aan mijn blog werken. Ik heb zoveel inspiratie momenteel, maar zonder energie, lukt het schrijven gewoon niet. (Mijn hele planning is in het water gevallen.) Nu in de avond gelukkig wel, maar dat komt omdat ik het gewoon kwijt wil.
Mijn vriend en ik hebben vandaag samen gekookt. Hij maakte de keuken schoon en ik bracht mijn zoon naar bed. Daarna heb ik even GTST gekeken. Nu typ ik deze blog. Ik ben nog steeds erg moe, dus ik maak het niet laat en als ik deze blog zonder spelfouten schrijf, is dat een wonder!
Wat ik doe als ik geen energie heb
Als ik op een dag als vandaag niet zoveel kan, doe ik alleen het hoognodige. Dat wil zeggen de vaatwasser legen of de was ophangen als dat nodig is, de dingen die ik echt even moet doen. En verder hang ik wat rond op Youtube (de vlogs van Matijn!!1!) en Netflix, want het is belangrijk om rust te nemen. Op sociale media kijk ik ook wel, maar eigenlijk heb ik te weinig energie om te reageren op allerlei berichten. Toch kwam ik dit bijzondere blog tegen.
Matijn
Iets wat ik nog graag wil delen is het bijzondere bericht van Matijn Nijhuis, dat ik tegenkwam op Facebook en Twitter, dat mij nogal bezighoudt vandaag. Ik heb zelf ook al wel eens geschreven over dit onderwerp, maar Matijn slaat de spijker op zijn kop.
Ditzelfde gevoel heb ik ook. Ik vind ook dat gehandicapten en chronisch zieken te weinig in de media te zien zijn, sowieso te weinig op een positieve, normale manier. Als je dan iemand met een beperking ziet in de media, draait het weer om de handicap zelf. En dan vaak over problemen waar gehandicapten tegen aan lopen. Natuurlijk is dat belangrijk en ook dat daar iets aangedaan wordt, maar er zijn ook goede en leuke dingen, maar dat zie je niet.
Als ik even voor mezelf spreek: Ik ben meer dan mijn handicap. Ik kan er niet omheen (vooral vandaag niet), maar er zijn zoveel meer dingen in mijn leven dan mijn handicap. Kijk naar Matijn, hoe hij zijn werk doet en wat hij allemaal heeft bereikt. (supertrots) Daarnaast, heeft hij ook CP en dat is ook niet altijd even makkelijk zacht gezegd. Op een dag als vandaag voor mij erg herkenbaar. Ik vraag me wel eens af hoe hij dat allemaal doet en volhoudt, hij zal vast ook wel eens dagen hebben waarop hij totaal geen energie heeft, maar toch werkt hij (Als nieuwslezer bij de NOS op NPO Radio 2), hoe zou hij dat toch doen? Ik denk dat ik zijn vlogs eens ga doorspitten. 😉
Blog
Ik wil zo graag ook de, normale, goede en leuke dingen laten zien. Ik ben nog steeds zoekende naar wat precies. Wat kan ik doen om hier mijn steentje aan bij te dragen? (Ik heb misschien een idee.) Ik schrijf al over mijn eigen leven met een beperking. En ook niet altijd omdat ik vind dat niet alles in het leven om de handicap draait. Daar ga ik sowieso mee verder. Eerst maar weer wat meer energie krijgen.
De blog van vandaag was misschien een beetje raar, maar dit is nu wel iets wat me bezighoudt en wat de realiteit nu is. En nu op naar bed, heel voldaan, want ik heb nu tenminste (vraag me niet hoe) wel een blog geschreven van bijna 900 woorden!
