Je kent het wel, je bent op de verjaardag van je beste vriend of vriendin. Je leert een paar nieuwe mensen kennen en zij vragen aan jou: “Wat voor werk doe je?” Wanneer je een baan hebt, hoeft deze vraag niet zo’n probleem te zijn. Maar voor iemand die geen werk heeft, kan deze vraag voor nogal een ongemakkelijke situatie zorgen.
Ongemakkelijk?
Het hoeft natuurlijk niet ongemakkelijk te zijn voor jou om aan te geven dat je niet werkt. Ik zelf heb me daar wel eens best ongemakkelijk bij gevoeld. Waarom weet ik niet precies, ik denk omdat ik het gevoel had om aan een bepaalde verwachting te voldoen. De verwachting, dat ik een goede baan zou hebben. En daarbij wilde ik een goede indruk achterlaten. Het hebben van geen werk heeft best een negatieve lading vind ik. Terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig is.
Negatieve lading
Het hebben van geen werk heeft tegenwoordig best een negatieve lading. Als je niet werkt, doe je niet mee en sta je buiten de samenleving. Het wordt ook vanuit de overheid heel erg “gestimuleerd” om te gaan werken. Werk hebben is natuurlijk erg belangrijk, maar het is niet voor iedereen weggelegd en ook niet iedereen kiest ervoor om te werken, bijvoorbeeld een ouder die thuis blijft voor de kinderen.
“Wat voor werk doe je?”
– “Ik heb geen werk.”
“dan heb je dus niks te doen.”
– “Ik zorg voor mijn gezin, doe huishouden en schrijf blogs, onderhoud mijn website.”
“Och ja waarom doe je geen vrijwilligerswerk? Zou goed voor je zijn” https://t.co/UlXBemqvl1— Rosita 💁🏽♀️ (@rulesbyrosita) 7 juni 2018
Wat kun je zeggen als je geen baan hebt?
Als je aangeeft in een gesprek dat je niet werkt kan dat dus voor een ongemakkelijke situatie zorgen. Ik vind het persoonlijk altijd wat ongemakkelijk. Tegenwoordig zeg ik gewoon dat ik geen werk heb, maar daarnaast benoem ik gewoon mijn dagelijkse bezigheden. Ik vertel bijvoorbeeld dat ik voor mijn gezin zorg, het huishouden doe en dat ik artikelen schrijf op mijn eigen blog, dat ik deze ook zelf onderhoud.
Wanneer je bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doet, mantelzorger bent, naar de dagbesteding gaat of je hebt een hobby waar je veel mee bezig bent, dan kun je dat benoemen.
Ik vind dit voor mezelf een mooie manier om aan te geven dat ik niet werk, maar ook om aan te geven dat ik me echt wel nuttig maak. Ik ken eigenlijk niemand die niet werkt en de hele dag thuis zit te niksen. En het mooie is dat wanneer je vertelt over iets wat je nu echt leuk vindt, dan breng je je enthousiasme ook over op anderen.
En het laat zien dat het “labeltje” van geen werk hebben, niets zegt over jouw kwaliteiten als persoon.
Wat vertel jij aan anderen over je werk? Of wat zeg jij omdat je juist geen werk hebt?
Bron uitgelichte afbeelding (bovenaan): Pixabay.
Ik zei altijd dat ik fulltime voor mijn kinderen zorgde. En nu zeg ik dat ik fulltime blogger ben.
Leuke post! Ik ga hem delen op de Facebookpagina van Het Moederfront a.s. donderdag!
Wat goed. Wat voor reacties krijg je daar op? Leuk dat je hem deelt. Ik zal het in de gaten houden. Bedankt! ❤️
Ik werk nu nog wel, maar het lijkt een beetje een aflopende zaak. Maar dit is dus wel iets waar ik tegenop zou zien. Ik ben goed in mijn werk, heb hier een mening over en die wil ik graag laten horen. Maar wat nou als ik over een tijdje niet meer werk? Wie ben ik dan om nog steeds mijn mening te geven over iets waar ik niet meer middenin sta?
Aan de andere kant: ik denk dat ik dan gewoon kan zeggen dat ik professioneel danser ben, wat ook niet helemaal gelogen is, haha!
Ik snap je helemaal! Mijn mening over wat als jij over een tijdje niet meer werkt en of je daarover een mening mag hebben. Natuurlijk. Je hebt jarenlange ervaring opgedaan in je werk. Dus waarom niet? En professioneel danser is ook geweldig toch? Kan ook niet iedereen zeggen.;)
Ik zit al jaren in de bijstand, kom er helaas door mijn verzameling chronische aandoeningen ook niet meer uit. Deze zijn verergerd of ontstaan in de beginjaren van de bijstand. Een bijstandsuitkering staat synoniem aan lui en nietsnut. Ik ben verre van dat, heb 2 kinderen met een verstandelijke beperking. Ik vertel dus derhalve dat ik zorgmanager ben en daarnaast vrijwilliger binnen een organisatie (ben ik ook echt en kan gelukkig mijn uren zo indelen dat wanneer het niet gaat ik niet moet). Bij dat zorgmanager trekt men vaak de wenkbrauwen op als “Zoooooo en dat combineer jij met je aandoeningen en je gehandicapte kinderen!!!” Ik heb altijd het gevoel het mooier te maken dan het is maar in feite spreek ik de waarheid.
Wauw! Petje af voor jou! Je situatie is herkenbaar. Mijn moeder en ik krijgen dit ook regelmatig te horen. En inderdaad. We spreken de waarheid. Eigenlijk best apart, want we hoeven ons niet te verantwoorden voor onze bezigheden tegen anderen. (sociale dienst of UWV is wat anders, maar ik bedoel meer in het algemeen.) Hopelijk gaat het goed met jou en je kinderen. Succes met al je bezigheden.